Vanmorgen hadden we rond 10.00 uur afgesproken in Aloha house met Myrish... Maar we mochten ook wel om half 10 komen, zei ze.... Haha.... Rond half 10 hebben we een tricycle gepakt en zijn we naar Aloha House gereden... Een rit van ongeveer 10-15 minuten..... Toen we aankwamen, stonden de kinderen van Aloha house allemaal op de uitkijk en riepen: " Daddy, daddy, daddy..." Hahah... dat is nog eens een welkom... Wie het precies riep, weet ik niet... Dat het met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet Ireen was, werd ons later duidelijk.. Myrish ontving ons heel hartelijk en terwijl wij lekker in een bankje het levensboek van Ireen zaten te bekijken, stond ze ineens voor ons.... OHHHH... wat is ze mooi, en wat is het een fijn meisje....
Ireen was ontzettend verlegen...We zagen haar stiekem naar ons kijken, en weer weg kijken als we naar haar keken... Even later kwamen de andere kinderen van Aloha house bij ons zitten.... Ireen had een kadootje van ons gekregen... een babypop die, als je em "reanimeert" (haha), praat of huilt.... De andere kinderen van Aloha house, 14 in totaal, wisten er wel raad mee... Het arme babypopje had het zwaar te verduren, maar als het Ireen wat te gortig werd, trok ze het popje naar zich toe.... Ireen bleef eigenlijk onafgebroken naar ons kijken ... Gewoon kijken... Ze lachte niet, ze huilde niet, ik denk dat ze het heel spannend vond allemaal... Op dat moment voelde ik zo n medelijden met haar....Ik had een brok in mijn keel en kon even alleen maar denken: " wat doen we haar aan??".....
Haar reactie is zo natuurlijk als het maar kan... Ze is gehecht aan haar verzorgers en haar speelkameraadjes... Ze is de afgelopen tijd heel blij geweest dat ook zij een papa, een mama en een zus zou krijgen... Maar hoe groot is het besef van een 2 jarige??? Dat dat betekent dat je weg moet uit je vertrouwde omgeving, al krijg je uiteindelijk een " forever family" realiseert ze zich waarschijnlijk niet... We gaan het heel rustig opbouwen de komende dagen.... dat weet ik wel... Goed bedoeld, sporen de verzorgers haar aan ons kusjes te geven, bij ons op schoot te gaan zitten... Wij gaan niks forceren... Dan maar geen kusjes voorlopig.. Ik heb er vertrouwen in dat die nog wel gaan komen..... En anders heb ik een heleboel uitdeelkusjes voor haar....
Haar reactie is zo natuurlijk als het maar kan... Ze is gehecht aan haar verzorgers en haar speelkameraadjes... Ze is de afgelopen tijd heel blij geweest dat ook zij een papa, een mama en een zus zou krijgen... Maar hoe groot is het besef van een 2 jarige??? Dat dat betekent dat je weg moet uit je vertrouwde omgeving, al krijg je uiteindelijk een " forever family" realiseert ze zich waarschijnlijk niet... We gaan het heel rustig opbouwen de komende dagen.... dat weet ik wel... Goed bedoeld, sporen de verzorgers haar aan ons kusjes te geven, bij ons op schoot te gaan zitten... Wij gaan niks forceren... Dan maar geen kusjes voorlopig.. Ik heb er vertrouwen in dat die nog wel gaan komen..... En anders heb ik een heleboel uitdeelkusjes voor haar....
En weer was het onze Somer die het ijs brak.... Somer deelde " bellenblaas" aan de kinderen uit.... Ze waren gek... Wij als een dolle achter de bellen aan om ze te vangen...... Dat was echt leuk... Ireen durfde nog niet mee te doen, maar bleef kijken..... Ook later toen we na het eten gingen spelen, en we ballonnen te voorschijn haalden, was het feest.... Alle kinderen deden mee..., behalve Ireen... Die bleef vanuit haar veilige bedje kijken.... en dat mag!!!! Myrish gaf ook aan , dat ze deze reactie vaak bij kinderen ziet.. Ook bij de kinderen die normaliter contact maken met de adoptief ouders van een ander kind, maar zodra het niet meer om een ander kind gaat, maar om henzelf, helemaal timide worden...Terwijl wij met Myrish stonden te praten, zag ik vanuit mijn ooghoeken Somer naar Ireen toe lopen... Ze hielp Ireen om de kleertjes die ik voor de babypop gemaakt had aan te trekken.... Somer aaide Ireen over haar haartjes... Ireen keek naar Somer en raakte Somer s haartjes aan... En ineens had Somer een kusje te pakken... En dat was GEWELDIG... Beter eerst contact met 1, dan GEEN!!! Rond 13.00 uur zijn we terug gegaan naar het hotel... Ireen slaapt tussen de middag nog een uurtje of 2... Deze eerste dag was vooral bedoeld als eerste kennismaking met Ireen, maar ook met haar dagschema.... Somer is altijd al vroeg wakker geweest, maar Ireen kan er ook wat van... ze is elke ochtend om zes uur wakker.......
Goeie match ICAB!!! Haha...
Eenmaal terug in het hotel stroomden de tranen me ineens over mijn wangen... Waarom kan ik niet precies uitleggen... We gingen naar Aloha house eigenlijk zonder verwachting.... We hadden verwacht dat ze verlegen zou zijn..... Teleurgesteld ben ik dus niet.. Ik realiseer me ook dat dit een hele normale reactie is... Morgen gaan we uitstapje maken met Myrish en Ireen.... Nieuwe dag, nieuwe kansen.... rustig aan!!!!
Vanmiddag zijn we lekker het zwembad in gedoken... Somer is een echte waterrat... Het liefst komt ze er niet meer uit... Nu moet ik zeggen dat ik haar ook niet helemaal ongelijk geef, met de hitte hier... !! Onze stoere Soom... ons ijsbrekertje.... Wat een topwijffie.....
21 opmerkingen:
Met tranen in mijn ogen lees ik jullie verhaal. Wat een dag !!! In je hoofd kun je de ontmoeting honderd x repeteren, maar het loopt altijd anders. Je kunt jezelf niet voorbereiding al deze heftige emoties van haar en van jullie zelf. Er gaat zoveel om in haar hoofd maar ook in dat van jullie. Je gevoel van 'wat doe ik haar aan', herken ik. Het is zo anders om het vertrouwen te winnen van een meisje die ouder is, al een eigen leventje heeft, die overdonderd is. Maar lieve vier, het gaat echt goed komen !!! Ireen zal de komende dagen gaan beseffen dat ze 'thuis' komt in een prachtig, liefdevol gezin, met een grote zus die haar overal doorheen slaat.(klopt die zin wel ??) Samen staan ze sterk, met jullie aan hen zij. (zal jullie misschien nog bezuren in de toekomst, pubertijd.... :-))
Tijd voor een glaasje wijn :), ff weer bijkomen en morgen weer een ontmoeting met jullie dappere prachtige meid. Wat is ze een plaatje, en wat is ze dapper.
Bij thuiskomst over twee weken zou ik maar vast een heras hekwerk gaan plaatsen, een hek op de oprit met camera's en een intercom. Wat ooo wat zullen er tzt veel scooters voor jullie huis staan.
Lieve vier, ..... Van harte !!! 'Als sal reg kom' zoals ze zeggen in Zuid Afrika.
Lieve groet
saskia wilfried kevin en adija
Kippevel ! !
JAAAAAAA!!!!!! Ik heb vandaag de site al wel 100 keer vernieuwd in de hoop op een bericht... Wat een mooie ontmoeting. Wat fantastisch dat Somer de eerste kus kreeg. En die tranen Margreet... wat dacht je gewoon van ALLES? Geen verklaringen zoeken deze weken; gewoon veel huilen! Van blijdschap, van opluchting, van spanning, van alles! kus de tulpjes
Esmee en ik volgen jullie van dag tot dag en van minuut tot minuut. Terwijl ik het Esmee en Lois voorlees wat jullie hebben meegemaakt deze dag hou ook ik het niet droog.Ik snap je gevoelens zo. Je wordt heen en weer geslingerd want het is tegelijk heel mooi maar het gevoel dat je haar mee neemt uit haar vertrouwde omgeving snap ik ook zo. Geweldig dat wij ook deelgenoot mogen zijn van je prachtige blog! Groeten aan Jelle en een dikke smakkerd voor jou en Somer!
Ik had je al gesproken via FB maar je verslag is weer heel mooi en ontroerend. En het komt allemaal goed met jullie kleine Ireen. En Somer.......wat een kanjer. Geweldig dat ze al een kusje kreeg van haar kleine zusje.
Op naar de dag van morgen!!
Ontroerend mooi...
Liefs, Esther
Héél ontroerend en zo 'goed', denk ik... Het komt allemaal in orde. FIjn dat jullie Ireen laten ontdooien.
Geroerd en geraakt, wat een emoties...
Het hoort er bij, maar wat doet het pijn.
liefs uit Apeldoorn
Wat herkenbaar! En wat heerlijk dat jullie Ireen de tijd kunnen geven om aan jullie te wennen! Geniet van de komende dagen, groetjes Martin, Tessa en Fabian
Wat een prachtig ontroerend verslag... Ik moet echt wat wegslikken... Somer het 1e kusje, zo mooi... En die lieve dappere Ireen... op naar de volgende ontmoeting, het komt goed, geniet van al het nieuwe!
Groetjes, MarcelJantineDavidKeletso
Ik zit hier met kippevel jullie verhaal te lezen, wat ontroerend! Wat fijn dat er contact was tussen de beide zusjes... Ik kan me voorstellen dat er allerlei emoties loskomen, het is ook niet allemaal makkelijk! Geniet van jullie beide dochters, en op naar morgen! We kijken uit naar een update van jullie blog ;)
Groet
Richard & Annet
Lieve mensen,
Wat kan er veel in het koppie van Ireen om gaan. Neem de tijd met elkaar, en wat een geweldige zus heeft Ireen. Beter kan toch gewoon niet. Moeilijk om haar vandaag te ontmoeten en dan weer "achter" te moeten laten, zo anders dan in ZA maar voor de kinderen is het wel fijn. Althans dit is onze ervaring in Kenia. Ook voor jullie is het misschien wel even fijn, alles even verwerken, wat is ze mooi!!!! En de meiden hebben elkaar al een klein beetje gevonden, mooi!
Geniet van en met elkaar!
Liefs Chantal
en de mannen
Wow, ontroerend mooi!
Een prachtige eerste kennismaking en wat gebeurt er dan toch veel met jullie en Ireen.
Ontroerend op een mooie maar zeer intense manier. Gefeliciteerd met jullie prachtige dochter! Bijzonder dat we mee mogen lezen.
groetjes Rob, Gaby en Jay Korfage
Geweldig wat een prachtige meiden hebben jullie nu. Gefeliciteerd. Ik herken de tranen Margreet. Heel normaal. Je zit op de andere kant vd wereld en het hele adoptieproces is gewoon heel spannend en overweldigend blij. Alles tegelijk moet je maar denken. Super veel plezier nog en geniet van alles.
Groet JC, Tina en Akiko
I loved reading about your day and your meeting Irene. How sweet that Somer was able to be there, too, and connect a bit with her sister. I now do not have a dry eye. Irene may be hesitant & a bit shy now, but she will come around. God chose that little girl for a reason, just as He has chosen Tessa for us. Thank you for letting me share this journey with you all. I love all the pictures and hoping there will be more in the morning. Blessings to you from the US
Hoi Lieve mensen,
zo wat een dag vol spanning, mooie en ook moeilijke momenten. Maar inderdaad wat je zegt het is heel natuurlijk. Het is ook heel natuurlijk dat het op je emotie speelt en erg herkenbaar.
Maar wat is ze dapper en wat is Somer toch een lieve schat die ook nu weer de situatie zo goed inschat en daar iets moois van maakt.
Geniet vandaag weer met volle teugen en wie weet wat voor grote stappen je vandaag maakt.
We wachten met spanning op jullie nieuwe bericht.
Veel liefs
Bo, Heidi, Sibo en Donna
Wat prachtig beschreven, wat pakken jullie het prachtig aan en hoe prachtig dat Somer kon ijsbreken. We genieten met jullie mee, al was het alleen maar vanwege de dierbare herinneringen die het oproept. Lieve groeten van Tessa, Remco en Adrian
Hey
Bedankt om je verhaal met ons te delen, heel ontroerend en mooi.
Wat je allemaal schrijft komt ook bij ons heel herkenbaar over, ons meisje was ook 2 jaar bij de overhandiging, een beetje emotieloos, wellicht helemaal in shock, je zou ook voor minder he.
Geniet van de volgende dagen die komen, wij kijken er naar uit jullie verhaal mee te lezen
groetjes
Gino, Monja en Dianara
Hoi lieverds ,
wij waren zeer ontroerd bij het lezen van de eerste ontmoeting met jullie Ireen ,en Somer hoe die het oppakte geweldig .
Wij wensen jullie daar een bijzondere tijd toe samen met Ireen ,het kan niet anders dat Ireen zich snel met jullie verbonden voelt en met haar bijzondere zusje
Somer. Wij zijn bij jullie betrokken in onze gebeden ,het komt allemaal goed .
Gods zegen en tot hoors en ziens,heit en mem .
OOOOOOOOOooh wat mooi en tegelijkertijd heftig. Wat heerlijk dat Somer zo spontaan contact maakt. 2 zussies, heel mooi om te zien. Groetjes Dirk, Tineke en Kerst.
Een reactie posten