Afgelopen zaterdag vielen ons aankomstkaartje bij velen op de mat...
Voor die mensen die er geen hebben gekregen, alsnog hier ons kaartje..
De eerste week thuis..... We hebben het rustig aan gedaan... Somer moest maandag gelijk weer naar school... Met ons vieren zijn we naar school gegaan, zodat Ireen zou weten waar we Somer naar toe brachten... Die ochtend heeft ze regelmatig gevraagd: " Where's Somer now?? " Die dag herhaalde ze regelmatig op een vraagtoon: " Somer at school??" " Ja, lievie.. Somer is op school!" We proberen een beetje hetzelfde dagschema aan te houden... Jelle heeft deze week ook nog verlof en dat is superfijn!!
Ireen kan zich erg goed zelf vermaken... Haar favoriete speelgoed is een oude tas van Somer..... Regelmatig is ze op strooptocht en als we iets kwijt zijn, heeft de ervaring geleerd dat een blik in het tasje van Ireen erg vruchtbaar kan zijn... 3 x raden wat Ireen voor haar verjaardag krijgt... haha..
Somer vond het heerlijk om weer naar school te gaan en al haar vriendjes en vriendinnetjes weer te zien.... Ze had al nooit een gebrek aan speelkameraadjes, maar ineens is er een wel heel bijzondere trekvogel hier in Casa Westra, waardoor nog meer kinderen met Somer willen spelen.... We gunnen Somer haar speelmomentjes, maar nadat ze maandag iemand mee naar huis nam, hebben we besloten dat we het deze week even rustig aan doen wat het spelen betreft... Niet elke dag iemand mee naar huis, maar 2 keer deze week.. Somer is al de hele dag naar school en Ireen moet leren dat ons gezin niet bestaat uit papa, mama, Somer en heel veel speelkameraadjes... Toen we woensdag met z n viertjes in de auto stapten om te gaan zwemmen, zei Ireen: "Bye Bye Hotel...!" We moesten er heel erg om lachen, maar het maakt ook veel duidelijk.. In de Filippijnen verbleven we in maar liefst 3 verschillende hotels.. En voor Ireen is het nog niet duidelijk dat dit vreemde hotel, in dit koude kikkerland, haar en ons THUIS is....
Ireen doet het eigenlijk heel goed, als je bedenkt dat we elkaar pas 3 weken geleden voor het eerst ontmoet hebben... Wat heeft zij veel stappen vooruit gemaakt naar ons toe... en wij naar elkaar toe...
Overdag is ze vrolijk.. niet meer alleen op Jelle georiënteerd, maar evenveel op mij... Jelle kan zo nu en dan even weg... ze vraagt dan wel voortdurend waar Jelle is, maar ze huilt niet...
Alle nieuwe dingen die ze onderneemt zijn eerst even spannend, maar in bad gaan is nu een feest.... "Somah... come... in the bath!!"
Jullie zullen je misschien afvragen hoe ze omgaat met 30 graden temperatuursverschil??? Ze vind het fantastisch.. Toen er deze week zo n ijzige wind stond, gilde ze van plezier als ze de wind in haar gezicht voelde... Ze komt regelmatig met de jas in haar handen naar ons toe en dan zegt ze: " buiten?" Inmiddels hebben we er al een fietstochtje op zitten... Gewoon om even te kijken hoe ze het vond... Jelle vond een fietstocht een onzalig idee.... Hij piepte over een dubbele lege achterband en dat hij zijn handschoenen niet kon vinden... En zelfs al liet de wind ons er bijna niet door... de meiden vonden het GEWELDIG!!!!
De tafeltent, die ik een paar jaar geleden voor Somer maakte, vindt Iertje ook geweldig.... Kleedjes op de vloer... al haar baby s er in.... Ze praat dan in het Filippijns.... Prachtig... Haar knuffel " Irah the mouse" gaat overal mee naar toe.. Haar steun en toevlucht!!!
Grenzen geven veiligheid!! Ireen is soms vol op aan het uitdagen... Soms slaat ze Somer of ons... Ik probeer haar dan voor te doen, wat ik wel prettig vind... Met haar hand maak ik dan een aai beweging.... , maar ook maak ik duidelijk dat we NIET slaan.... Toen ze me daarna recht in de ogen keek en me sloeg, heb ik haar even apart gezet.... Moeilijk, omdat we haar zoooo graag willen laten weten HOE welkom ze is... maar sommige dingen willen en kunnen we niet accepteren... We merken ook dat Ireen soms heeeeel hard schreeuwt... In Aloha house, met veel kinderen van dezelfde leeftijd om haar heen, loonde het waarschijnlijk om heel hard te schreeuwen als je iets wilde of juist niet wilde... Ook" piept" ze redelijk snel als ze iets wil. Dit dappere meisje wat zich zo hard probeert aan te passen en daarbij een taal barrière ervaart, kan niet anders dan "piepen" als ze niet kan zeggen wat ze wil.... We zijn geduldig en proberen woorden te geven aan het "piepen" .... " Ireen wil getild worden" ... " Jij bent verdrietig".... " Jij wilt een appel".... Voortdurend benoem ik wat ze doet... Niet alleen voor de taalontwikkeling, maar ook om haar te laten weten dat ik haar zie !!
's nachts krijgen alle indrukken een plekje.... met onrustig slapen en voor ons doorwaakte nachten als gevolg.... Het inslapen gaat prima, maar rond een uur of 1 begint de onrust met soms zacht huilen... Vaak vertrek ik halverwege de nacht naar haar kamertje, waar ik een matras heb neergegooid... Als ze dan zo onrustig is, kan ik haar even over haar rug wrijven, of praat ik zacht met haar.... en dommel zelf zo nu en dan even weg in een onrustige slaap...
Somer doet het heel goed.. Ze is over het algemeen erg blij met haar zusje, ook al vindt ze het soms knap lastig... Ze ligt meer dan eens in een deuk om de uitspraken van Ireen... ( De kracht van HUMOR !!!!) Ook is het fantastisch om te zien hoe blij Somer, maar ook Ireen is als Somer uit school komt rennen... Ireen krijgt dan megaknuffel van Somer... gevolgd door veel jaloerse blikken van klasgenootjes die ook zo n schattig zusje wensen.... haha....
Papa heeft een mooie tak uit de tuin gehaald en samen met de meiden hebben we de tak versierd...
En nu is het goede vrijdag.... Somer vindt het ronduit STOM dat ze de dag waarop Jezus stierf GOEDE vrijdag hebben genoemd.... Inmiddels begrijpt ze dat " GOEDE" het offer weergeeft wat de Here Jezus voor ons heeft gebracht!!! We hopen dat dit besef ook tot een ieder van jullie mag doordringen... Dat Jezus' liefde voor ons, resulteerde in dit offer... en dat we mogen vieren: JEZUS LEEFT.. en wij met Hem!!!!
